China heeft haar sporen achtergelaten.. en ik ben sindsdien onbewust steeds onrustiger geworden. De avontuur drift bleef stagneren maar kwam in een oneindige oorlog met een onbekende angst.
Dagelijks wordt ik wakker met het feit dat Venlo mij niks anders brengt dan negativiteit... Schijnheiligen, psychopaten en dramaqueens, dagelijks creëren zij oppervlakkige GTST taferelen, gewoon, omdat er niks beters te doen is. Ik heb het gevoel dat ik hier niet thuis hoor, ik wil voldoening uit mijn dag halen, mijn ziel strelen, avonturen beleven...
Al een hele tijd geleden stuitte ik op een stichting in Spanje die paarden redt. paardinnoodspanje.nl biedt op dit moment onderdak aan ruim 90 verwaarloosde paarden en ezels. Aangezien ik altijd al een voorliefde voor paarden heb gehad leek me dit een mooie kans om meer tijdelijk meer diepgang in mijn leven te brengen, om compleet zonder eigen belang deze dieren te helpen. Erbij stilstaand dat dit werk emotioneel zeer zwaar gaat worden denk ik wel dat dit mijn denken weer wat meer verbreed. Dat ik mij een maandje even niet druk hoef te maken om wie ik wel of niet kan vertrouwen of dat die ene trut me het leven weer zuur wil maken en ik me maar in moet blijven houden terwijl de agressie al lang het kookpunt heeft bereikt. Dat zijn niet de dingen die bij mij passen noch dingen die ik aandacht waardig vind.
Ik vertelde mijn moeder toen al dat ik graag contact met deze stichting op zou willen nemen omdat ik toen al graag weg wilde uit Venlo. Door een aantal recente gebeurtenissen is die drang alleen maar sterker geworden. Nu wil ik het liefst wat langer en wat verder weg. Maar eerst dit, eerst wil ik deze reis maken. In mijn hoofd alleen bezig zijn met het helpen van die arme paarden, waar er geen ruimte is voor onnozele drama uit het dorp genaamd Venlo.
Het wordt tijd dat ik toegeef aan mijn honger, mijn honger naar een nieuw memorabel avontuur.