Welkomstgebak, Mingdynastie en een oudroze broek
Door: Sylvia
Blijf op de hoogte en volg Sylvia
28 Mei 2011 | China, Peking
Dinsdag:
Dinsdags voelde ik me voor het eerst nuttig en productief op het werk. Mijn shift begon goed, ik begon namelijk meteen samen met Cecilia aan het rondbrengen van het ’welkomst fruit en gebakjes’. Deze zetten we dan op de tafels neer in de kamers waar de gasten van die dag zouden arriveren.
Terug bij de front-Office begon ik de werklust steeds meer te voelen, ik heb er een hekel aan als ik maar moet zitten wachten tot iemand me zegt wat ik moet doen. Dus besloot ik als tijdverdrijf om me te gaan verdiepen in de toeristische plekken van Beijing. Ik zocht een top 10 op via internet, printte ’m uit en begon deze aandachtig te bestuderen. Gewapend met markeerstift en pen begon de never ending story. Ik las dan een stuk over de plek en kwam er dan bijvoorbeeld achter dat ik een woord niet kende zoals de Mingdynastie. Zo kun je natuurlijk wel gissen nar het antwoord maar juist omdat ik zo leergierig werd omdat ik het zo interessant vond besloot ik om daar weer informatie over op de zoeken. Zo ging dat maar door tot ik ongeveer zo’n 25 pagina’s aan informatie op m’n scherm had staan. Dat was voornamelijk a bit awkward bij de printer want het leek alsof ik net iets TE profiteerde van het feit dat ik er gratis kon printen, maar ach! Als ik dan even niets te doen had pakte ik mijn heuse boekwerk erbij (waar ik nog steeds trots mee rond loop), ging zitten en markeerde er op los. Vandale.nl, Wikipedia, Google en many more vlogen aan mijn scherm voorbij terwijl ik de informatie opnam als een spons, afvragend waarom dit nooit gebeurd met de studieboeken die ik elke keer weer met moeite erin moet stampen. Maar goed! Een studietje Chinees moet straks geen probleem meer voor mij zijn en als ze besluiten mij hier te ontslaan (ondanks dat ik geen loon heb haha) voor wat voor reden dan ook, kan ik hier nog altijd aan de slag als tourgids.
Ik wist toevallig dat er die dag Duitse en Nederlandse gasten arriveerden die dag. Waar ik redelijk op stond te popelen omdat ik dan even ruig kan doen met mijn talen. Toen ze eenmaal aan de receptie stond kon ik er helaas geen een woord tussen krijgen omdat ze ZO druk waren met de meiden van de front-Office. Omgedraaid en klaar om naar hun kamer begeleid te worden deed ik nog een wanhopige poging en riep: ”Vielen Dank und wenn ich etwass für Sie tun kann können Sie mich hier finden.” Het koppel keek verrast op en bedankte me hartelijk. Waarop een andere manager (Kent) meteen geageerde en me vroeg of ik Duits kon. “Yes, I can also speak German!“ En van zijn gezicht was een kleine verbazing/bewondering af te lezen. *TJAKKAAA*
De Nederlandse gasten heb ik natuurlijk ook kunnen helpen en ik moet zeggen dat het toch erg prettig blijft dat je zo nu en dan je moedertaal kunt spreken!
Woensdag:
Lekker te laat om gestaan, wilde mijn laptop wegbrengen maar ik was zo moe dat ik m’n bed niet uit kon komen. Maar omdat ik een avond shift had (van 2 tot 10) wilde ik voor m’n werk wel nog even wat gaan doen. Dus ik aan Cecilia gevraagd of ze zin had om mee te komen en eenmaal klaargemaakt en al bewapend met telefoon de kleine Hutong(straat) opgezocht. Waarom bewapend met telefoon hoor ik je denken. Omdat Cecilia tot nu toe elke keer voor mij 'bargaind' maar ik dat eigenlijk ook prima zelf zou moeten kunnen. Dankzij een tip op waarbenjij.nu was ik beladen met confidence en ging ik proberen -na een mislukte poging van gisteravond- toch nog maar een keer die oudroze ONLY broek een paar centjes omlaag te brengen. Gelukkig was dezelfde verkoper er niet anders had het natuurlijk geen zin gehad. Dus ik speel fijn het hele riedeltje opnieuw; kijken, passen, twijfelen, nog meer twijfelen, uitrekken en naar de kassa lopen.. Het spannende moment was aangebroken: 'mijn eerste bargaining'!! "The pants are ok but I think they are a bit expensive" (199Y = 21 euro) ze pakt meteen haar rekenmachine en begint aardig erop los te rammen. Het leek alsof ze de wortel van pi aan't uitrekenen was maar uiteindelijk gaf de rekenmachine 160 aan. Waarop Cecilia meteen begon te lachen omdat zij de avond ervoor niet lager kwam van 160. Ik typte op mijn telefoon een tegenbod in. Waarop zij 150 aangaf. Ik begon dit getouwtrek wel leuk te vinden en typte daarop 140 in maar dat bod weigerde ze en ze zakte niet meer in de prijs. Ik moest en zou die prijs nog wat omlaag krijgen en 145 was mijn ultieme bod, de eerste 3 keer wees ze 'm af maar na wat drammen was ze die vervelende westerling toch wel zat en ging ze akkoord. Trots als een pauw liep ik met mijn broek naar buiten, beginnersgeluk? Wie zal 't zeggen!
Ik ben nog even doorgelopen en heb nog wat cadeaus voor vrienden gekocht. Voor mij bestaat er namelijk maar een ding dat ik nog leuker vind dan dingen voor mezelf kopen en dat is dingen voor anderen kopen!
Toen was het werktijd! En ik kon blijkbaar al meteen aan een vergadering deelnemen over de 'Pearson' groep. Dat is een belangrijke groep mensen van het bedrijf 'Pearson' dat hier volgende week verblijft, en daar moet alles tiptop voor in orde zijn. Helaas was de meeting in het Chinees dus ik heb daar bijna niets van meegekregen. Tot er op een ogenblik een probleem in de rondte werd gegooid. De barjongen had blijkbaar opgezegd en ze hadden nu dus een te kort aan personeel daar. De helft van de oplossing hadden ze al, een medewerker (Tungh) van het Western Restaurant naar de bar verplaatsen, maar dan hadden ze nog iemand nodig die een beetje beter Engels kon praten. En ik met mijn overenthusiasm roepen dat ik al eens vaker achter de bar heb gestaan. En ja hoor, ik kon bij de bar beginnen. Eerst bij front-Office en dan naar de bar. "That will be good for you, this way you'll see how every department works" aldus Russell.
Na de meeting heb ik meteen al mijn aantekeningen en weetjes over de Pearson group in een schema gezet (want daar ben ik zo goed in hè oma!!). En dat was zo duidelijk dat Cecilia me er meteen een compliment over maakte ook zei ze dat ik het maar meteen even langs Russell moest brengen aangezien hij ook geen Chinees kan en zo wel alles op papier heeft staan.
Mijn barwerkzaamheden waren vreselijk saai die avond. Er komt namelijk nooit iemand in die bar en Tungh was te druk met het restaurant om mij de dingen van de bar uit te leggen..
De rest van de week...
Donderdag en vrijdag heb ik mij voornamelijk bezig gehouden met de bar. Ik ben bij de front-Office druk bezig om een map te maken met alle info die ik heb. Dus van het hotel maar ook over Beijing... Ik heb uit een Engels tijdschrift over Beijing aanbevelingen uitgeknipt, gelezen over de historie van the forbidden city maar natuurlijk ook een stuk over de Ming dynastie. Kortom, mijn Chinese kennis gaat er flink op voorruit.
In de bar heb ik vrijdag het roer om gegooid en de taak op me genomen om de alcoholische dranken logischer in te richten. Tungh vond dat ik een harde werker ben en heeft dat zelfs doorgegeven aan Russell -hoe schattig is dat-. Ik heb van alle flessen foto's gemaakt en die ga ik allemaal in mijn klapper stoppen zodat ik overal genoeg informatie over heb. Ook heb ik de wijze van het maken van de cocktails opgezocht en moet ik nog een overzicht maken van welke dingen er wel op de kaart staan maar die we niet in huis hebben. Meer dan genoeg te doen dus! Maar gelukkig heb ik nu even weekend.
Gister (vrijdag)
Ben ik gaan stappen met het broertje van Cecilia en 3 vriendinnen van hem. Cecilia is bij haar vriend en die had niet zo'n zin om mee te gaan, moet kunnen! We gingen naar dezelfde bar als vorige week zaterdag, er is een enorme mix aan culturen daar en dat maakt het juist zo gaaf. Het was ENORM gezellig en lig daarom dus ook nu met een kater op bed.
Tot slot...
Ik heb het hier meer dan prima naar mijn zin. Vandaag voor het eerst een lichtelijk gevoel van heimwee gehad waarschijnlijk omdat ik alleen thuis ben vandaag en gister en ik hier niemand ken om zo even wat mee te gaan doen. Ik ga zo even toch nog even een rondje maken over de Hutong, het is heerlijk om hier 's avonds even uit te zijn. De Chinezen zijn erg aardig en het leeft zo enorm op straat. Dat is toch echt het grote minpunt aan Nederland, je proeft hier zoveel meer sfeer. Als het mogelijk was, was ik hier zeker nog een 3 maanden langer gebleven. Ondanks dat ik het thuisfront nu af en toe wel wat begin te missen doe ik hier mijn eigen ding op mijn eigen krachten en dat voelt wel erg goed. IK heb de bar opnieuw ingericht, IK kan de mensen in hun eigen taal aanspreken, IK kan prima voor mezelf zorgen, in China, zo'n 8000 km van Venlo vandaan... Daar geef ik mezelf een schouderklopje voor en dat heb ik lang niet gedaan...
xxx
-
28 Mei 2011 - 14:33
Jenna:
Hai lieverd,
Super detse t noar dien zin hes in china en bin no al benieuwd noar de rest van dien verhoale! Geniet van alles wat se teage kums en have fun.
Un dieke kus en n leefdevolle miauuuuw jenna xx -
28 Mei 2011 - 14:40
Willo:
Wat een geweldig verslag en wat heerlijk dat het je zó goed vergaat.
Kun je ons al een hotel of een appartement aanbevelen.
We gaan de komende week reserveren.
Un abrazo fuerte
-
29 Mei 2011 - 08:10
Kim:
Heej lieffie,
Fijn desse eindelijk weer trots bis op dichzelf, det meug ouk wal. Ik zou ut dich neet noa doon!
Ik bin blie desse iets duis wasse ech leuk vins en hoap det dich det ouk wat mier energie guf asse weer noar nederland kums, maar det hoof jammer genog (gelukkig/fijn veur dich) nog neet!
Succes verder meadje en ik leas ut wal weer!!!
Lieft du! -
29 Mei 2011 - 12:20
Nick:
Hey Meissie!
Ik ben blij dat je het zo erg naar je zin hebt,
geniet er van. Bissie was vanacht van t balkon gesprongen/gevallen vond ik hem vanochtend in de struik, eventjes schrikken. Missen je enorm dikke knor spreek je snel xx -
30 Mei 2011 - 17:42
Oma Riet:
Ik heb al heel vaak geprobeerd te reageren maar ik vind mijn reactie niet terug. Ik ga zo meteen op de groene knop (reactie plaatsen) duwen. Als het lukt krijg je volgende keer een langere brief.
Ik mis niet alleen jouw lekkere toet maar ook zeker je deskundige inbreng bij allerlei klussen
xxxxx
(oma) Riet -
02 Juni 2011 - 21:13
Kevin :
Echt tof dat je zo aan het leven bent ! ik hoop echt dat je vind wat je zoekt , je bent in staat om alles te bereiken als je je zinnen erop zet.
Ga zo door en have fun !
Xxxxx
Kevin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley