Het dag(3&4) menu
Door: Sylvia
Blijf op de hoogte en volg Sylvia
22 Mei 2011 | China, Peking
Met op vrijdag een 3-gangenmenu:
******************************************
- Slaap á la doornroosje op een bedje van veel te hard -
- Besodemieterde frisse fruit yoghurt van de baas -
- Une grande BigMac contre les nausées -
******************************************
Voor Slaap á la doornroosje op een bedje van veel te hard is het hoofd ingrediënt een goede jetlag. Om het juiste bedje van veel te hard te creëren heb je een doorsnee Chinees bed nodig... Jeetje zeg wat een hel! Ik maar roepen dat ik geen last heb van een jetlag.. "Nee joh, mijn slaap ritme is zó verkeerd dat precies gelijk loopt met de mensen in China". Toch gek hoe je achteraf pas kunt denken hoe dom sommige dingen klinken die je roept. *Shame on me* Chinese bedden zijn onbeschrijfelijk hard. Het schijnt goed te zijn voor je rug maar voor een zij-slaper als ik komt er geen einde aan het gevecht dat ik iedere nacht weer met mijn bed heb. Ik vouw mezelf in de raarste vormen om enigszins comfortabel te liggen maar helaas is dit een verloren strijd (Sylvia 0-3 Chinees kreng), of zoals mijn moeder zou zeggen "de toto is er niks bij". Een pluspunt: ik heb eigen airco op m’n kamer....... Die ik aan heb laten staan waardoor ik nu verkouden ben :']
De Besodemieterde frisse fruityoghurt van de baas wordt bereid door de inheemse bevolking, de prijs van dit gerecht hangt af van de stand van je ogen. Per 10 graden dat je ogen meer openstaan wordt er 10% bijgerekend we proberen de volgende maatstaven aan te houden:
10 graden = erg Chinees = kleinste prijs
30 graden = half Chinees = nog ok
60 graden = Westers = aanvalluuuhhhhh!!!
90 graden = Anime = creepy
Het is een eigenlijk een heerlijk yoghurtje hoor, m'n baas Russell trakteerde me er op eentje toen hij me de buurt liet zien. En deze zojuist gemaakte flauwe grap was gebaseerd op het feit dat zelfs Russell nog te veel betaald voor een stom bakje yoghurt! Er stond gewoon op het bord dat het 10 Yuan kost maar probeer jij ze dát maar eens duidelijk te maken op je allerbeste Engels! Het was erg fijn om te weten welk voedsel nu wel en welk niet zo veilig was. Ik was dinsdag namelijk al op jacht gegaan naar boodschappen (AND I SUCCEEDED!) maar het duurde eeuwen voordat ik een supermarkt kon vinden. Je merkt wel dat je -gelukkig- steeds meer wegwijs wordt. Een van de leukste dingen vond ik toch wel het levendige van de stad, de vrolijke mensen, de smalle winkelstraatjes en natuurlijk de kleine winkeltjes. Ondanks dat China bekend staat om haar shoppingmalls zijn de winkeltjes in de straten van Beijing ook vaak erg klein. Wat verrassend fijn shoppen is!
Une grande BigMac contre les nausées is gemaakt van 100% beef en terwijl je 'm opeet krijg je alleen maar trek in meer... I'm loving it!... Ik was misselijk 's avonds en had ook nog niet erg goed gegeten, dit kwam mede omdat mijn slaapritme door de war was/is. Toen ik me 's avonds niet zo lekker voelde kwam Russell checken of alles ok was en toen was ik net opgestaan om nieuw voedsel te halen aangezien ik net Cecilia's laatste broodje op had gegeten. Hij liet me (zoals hierboven al gezegd) dus de omgeving zien. Uiteindelijk hebben we een pitstop gemaakt bij de Mac om even wat calorieën bij te tanken, en ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen maar het hielp tegen mijn misselijkheid!
Op zaterdag bied ik u graag een 4-gangenmenu aan:
******************************************
- Zachtgebakken hotel tour met een snufje peperdure vazen -
- Twee rijkelijk gevulde boodschappentassen -
- Avondje-stappen-filet op Chinese wijze bereidt -
- Romige hopeloze-taxi-zoektocht au flambé -
******************************************
Zachtgebakken hoteltour met een snufje peperdure vazen... Omdat ik natuurlijk moet weten hoe het hotel in elkaar zit kreeg ik een rondleiding door het hotel meet daarbij uitgebreide informatie. En ik moet zeggen, ik was echt flabbergasted!! Het hotel is prachtig van binnen.. Ik moet eigenlijk z.s.m. een geheugenkaartje voor mijn camera kopen zodat ik wat foto's op internet kan zetten. Ongeveer 90% van alles wat je ziet in het hotel is origineel, en dus geen namaak. De wanden zijn van een heel duur soort hout waarin complete feesten zijn uitgekerft, en alles zó mooi in detail! De ene superluxe vergaderzaal na de andere theaterzaal kwamen voorbij. Ook hebben ze een spa-gedeelte, maar dat is helaas nog niet open. Het mooie en ook wel typische van het hotel en dat er aan muur geen plekje is vrijgelaten. Je zult hier niet een witte vlakte zien. Gouden keizer draken kroonluchters, kleurrijke muurschilderingen, hele oude (en dure) Ming vazen. Ook heeft het hotel 'courtyards' (binnenplaatsen) die ook weer op die typische manier zijn ingericht, zaterdag heb ik die allemaal gezien. En zelfs die zijn in de oorspronkelijke staat gebleven. Alles is prachtig onderhouden waardoor het hotel zo goed uit de verf komt. Eigenlijk te veel om op te noemen!
Twee rijkelijk gevulde boodschappentassen... Natuurlijk moesten er ook boodschappen gedaan worden, dus ben ik met Cecilia naar de supermarkt gelopen om daar wat boodschappen te halen. Het is erg fijn als je iemand bij je hebt die Chinees kunt want anders kom je niet veel verder dan plaatjes kijken! En dan is het nog maar gissen wat er in dat potje of zakje zit! Voor twee volle boodschappentassen waren we uiteindelijk 8 euro kwijt.. Wat een grap! Naar de supermarkt gaan vond ik een van de leukste dingen om te doen.. Ik voelde me net als toen ik jong was en ik op de Barbie afdeling van de intertoys stond! Je weet niet waar je moet beginnen en het ziet er allemaal zó grappig uit! Het liefst wil je van alles wel wat proberen. Ook toen ik langs de kruiden liep kon ik t niet laten om overal even m’n neus in te stoppen. (En dan te bedenken dat ik niet van koken houd) Wat betreft die hele vis tentoonstelling is 't niet veel anders dan in de supermarkt in Lloret de Mar, die liggen er net zo mooi bij. Al geloof ik niet dat ik in Spanje ooit een piranha in de supermarkt heb zien liggen.
Avondje-stappen-filet op Chinese wijze bereidt... Dit spreekt voor zich lijkt me! Nadat we van de boodschappen even ging uitpuffen thuis zijn Cecilia en ik met de taxi naar het studenten-gedeelte van Beijing geweest. (Klinkt toch gek als ik 't zo typ, HALLOOOO ik zit gewoon in Beijing!!) Daar voel je je eigenlijk meteen al op je gemak. Er is een enorme variatie aan studenten; lang, klein, dik,dun, zwart, geel, blank, paars, groen en mahonie bruin. We zijn daar op een terrasje gaan zitten met het broertje van Cecilia (Chris) en haar vriend Charlie. Er kwamen nog wat vrienden bijzitten en ik werd meteen geïntroduceerd. Eigenlijk bouw je hier weer een heel nieuw sociaal leven op.. En zoals Chris zo pakkend zei gister: "It's really easy to get stuck here". Ik moet zeggen dat ik daar goed in kan komen, op een of andere manier is het leven hier heel makkelijk.
Anyway, back on topic! Nadat we gegeten hadden zijn Cecilia, Charlie, Chris en ik richting Helen's (een bar) gegaan. Daar vergezelde Daniël (uit Korea) ons en na enig drank spelletje kwam de sfeer er aardig in! Met mijn geweldig richtingsgevoel liep ik dan ook fier de afwaskeuken in, in plaats van de wc en werd daar dan ook beleefd uitgebonjourd. Gelukkig wezen ze me de goede deur aan maar toen ik doodleuk wilde kijken of er iemand opzat wees het meisje achter mij er even op dat er nog 4 wachtende voor mij waren. Ach, dan maar bij de buurman naar de wc! Is toch wel ff schrikken hoor, zo'n gat in de grond... Was in eerste instantie opzoek naar het hightech knopje die ervoor zou zorgen dat er een brandschone wc uit het plafond zou komen, maar helaas. Het was niet meer, en niet minder, dan een gat in de grond. HURKEN MAAR!
Goed... dat te hebben overleefd gingen we richting Propaganda, een super hippe club waar ook steenhard goede muziek werd gedraaid! Ik heb me kapot gelachen om Chris, die een paar belabberde pogingen waagde dames te versieren. Helaas straft god onmiddellijk en deed hij het bijna in z'n broek toen ik een Chinese kerel -die me letterlijk tot onder m'n kin kwam- probeerde af te wimpelen terwijl hij mijn hints niet zo bleek te snappen. Serieus, Dragon Ball Z is er niets bij, het zal me niets verbazen als de prijs op gel morgen verhoogd is...
Op een gegeven moment vond Cecilia het wel welletjes en ging ze naar huis samen met Charlie. Dus toen hebben Daniël, Chris en ik maar besloten om richting Chris z'n flat te gaan. Waar we vrolijk door gingen met hit uit the 90ies! Dat ik vandaag dan ook nog kan praten mag een wonder heten! Toen de zon op kwam vond ik het toch maar tijd om richting huis te gaan.. Inmiddels was de rest namelijk in een diepe coma gevallen.
Romige hopeloze-taxi-zoektocht au flambé... Ik wil graag even mijn moeder bedanken voor haar ongelofelijke richtingsgevoel gen! (Grapje hè mam!) Eenmaal uit Chris' flat kwam ik op een afgesloten terrein uit, waar ik NATUURLIJK weer een half uur rond heb gelopen voor ik de uitgang vond!
Op zoek gaande naar een taxi kwam er menig volk voorbij dat claimde een chauffeur te zijn -ja, er staat idioot op mijn voorhoofd- ik heb ze vriendelijk bedankt en ben naar een 'echte' taxi toegelopen. Daar stonden drie chauffeurs die geen van drieën wisten waar mijn hotel nou precies was. Ondanks mijn herhaalde pogingen 'Sorry I don't speak Chinese' bleven ze van alles en nog wat tegen me zeggen. Ik een beetje verward doorgelopen naar een andere taxi die me met een duidelijk handgebaar duidelijk maakte dat ik op kon hoepelen. En ja hoor, toen kwam er weer eentje van de drie musketiers op me af: "fifty fifty fifty" GAAN WE HET NOU HELEMAAAAAL KRIJGEN! Word ik wéér voor de gek gehouden hiero?! Gister betaalde ik nog 30 Yuan om hierheen te komen. Dus ik doodleuk: "Noooo yesterday thirty, thirty" Maar daar moest de man niets van hebben en aangezien ik te koppig was om wéér afgezet te worden bleef ik net zo lang naar een taxi zoeken die wel geschikt was. Gelukkig vond ik er eentje die wél wist waar hij heen moest én ik heb niet te veel betaald!!! Dus ik was SUPER trots op mezelf!
Lokale bevolking 4, Sylvia 1. HA! Wil iemand me een lintje geven?! Een veter kan er ook mee door. xxx
-
22 Mei 2011 - 16:21
Willo:
Er is een schrijfster aan je verloren gegaan. Geweldig zoals je e.e.a. neerpent (heb je van je moeder)
Hééél veel succes met je eerste werkdag morgen. Hou ons op de hoogte.
xxxxxxx van moi
un abrazo fuerte y todo mi cariño -
22 Mei 2011 - 20:43
Kim:
Ha chicka, ik leas desse ut noar diene zin hes door! Des huul fijn! Vuul plezeer en dea veter kinse kriege asse truuk bis ;)
Dieke kus van dien vriendinnetje -
22 Mei 2011 - 20:57
Nina:
Hoi Sylvia!
Je kan inderdaad schrijven! Heel veel plezier daar! Geniet van alles wat je doet want geloof me: time flies! Veel liefs uit Tilburg x -
22 Mei 2011 - 23:34
Charrrr:
i missss youuuuuuuu -
23 Mei 2011 - 10:20
Bart:
Dag Sylvia,
Klinkt goed allemaal. En mocht je nog problemen hebben met Russell, laat het dan weten, dan pak ik hem wel even aan. ;)
Success daar.
Gr. Bart -
10 Juni 2011 - 07:39
Eddieee:
hahahaha goed bezig :D, "Dragonball Z is er niks bij" :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley